Kung Fu/ Gong Fu betekent vaardigheid. De hedendaagse Chinese verzamelnaam is Wushu en wordt beoefend als sport in wedstrijden. Wushu is krijgkunst en een samenstelling van wǔ dat oorlog, krijger, gevecht of vechter betekent en shù dat kunst betekent. Wushu wordt gebruikt om de wedstrijdgerichte stijlen aan te duiden, terwijl de term Kung Fu meestal wordt gebruikt als men de traditionele stijlen bedoelt. De kern van de Chinese krijgskunst is meer dan alleen zelfverdediging. In de traditionele training wordt de leerlingen respect voor hun leraar, voor zijn adviezen en voor andere gevechtsstijlen bijgebracht. Ook de Chinese cultuur komt aan bod, leeuwendans, familietraditie en historie van de stijlen zijn belangrijke gespreksonderwerpen. In wedstrijd Wushu heb je Taolu (vormen) en San shou (of Sanda shou, het vrije gevecht). San shou is de full contact variant van het moderne wedstrijd-wushu. In China bestaan er meer dan 150 verschillende stijlen met elk hun eigen technieken die de afgelopen honderden jaren zijn ontwikkeld. De meeste stijlen worden geleerd vanuit een sterke training van een paar basisprincipes. Staan, stappen en standaardbewegingen. Door het trainen van concentratie, techniek, conditie, snelheid, kracht, balans, coördinatie, aanvallen en verdedigen krijg je ook veel meer zelfvertrouwen. Er wordt gelet op het goed kunnen maken van stoten, afweren, voetenwerk en trappen alsook het gebruik van verschillende traditionele wapen. Ook zijn er oefeningen met of zonder partner. De vechttechnieken en ideeën zijn al duizenden jaren oud en bijzonder goed uitgedacht. Lees goed de beschrijving van de activiteit welke variant er wordt aangeboden.